Argohuizen

Om bij de bron te komen moet men tegen de stroom in zwemmen. Wie het snelst tegen de stroom in spuit, bereikt als eerste de baarmoeder. Een baarmoeder, daar is een echte Iolkaan niet vies van. Deze vertrouwde, vochtige en warme omgeving heeft menig jongetje laten ontpoppen tot een ware krijger. Gevoed door de moederkoek van de Hema, in combinatie met een meermaals dagelijkse, darm stimulerende bak, is den Iolkaan vaak boven de plateau-pot te vinden om zijn rots in de branding het laatste duwtje met de stroom mee te geven. Iolkos zegt: ‘Wie tegen de wind in plast, moet z’n bek dicht houden”.

Zoals iedereen weet is Europa het meest centrale continent op de wereld, ligt Nederland in het midden van Europa, Wageningen in het midden van Nederland en de Hoogstraat in het midden van Wageningen. Het kan haast geen toeval zijn dat Iolkos, midden in de Hoogstraat, dus eigenlijk het meest centrale punt ter wereld is. Iolkos daar gebeurt het! Iolkos zegt: “Vroeger was alles beter, vroeger roeiden we harder, nu zijn het allemaal mietjes!”. Roeien, daar draait het om op Iolkos. Als het oudste argohuis en het enige roeihuis in Wageningen houden wij ten allen tijden de mores van de vereniging in stand. Het is zeldzaam om op Argo te arriveren zonder dat er een Iolkaan in rode broek gekleed aanwezig is om de vereniging op de juiste koers te houden.

Waar geroeid wordt, gaat wel eens iets mol. Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Waar geleefd wordt moet wel eens iets ontweken worden: een woordenstroom, een tik-in-de-zak, een koffiemok of een dichtslaande deur.

Ondanks dat louter wedstrijdroeiers op Iolkos mogen resideren blijft het dé thuishaven voor iedere Argonaut. Dus heeft u altijd al willen weten hoe Iolkos er van binnen uitziet, of heeft u altijd al een keer een echte halfgod willen ontmoeten? Kom een keer langs met een Hema-taart, dan zorgen wij dat er een goed bak koffie klaarstaat.

Zoals Argo groen heeft,
Is roze de kleur die hier voortleeft.
Echter is onze muur niet effen gekleurd,
Maar met prachtige ansichtkaartjes van mannelijke rampetampen besmeurd.
Van roze sokken tot roze planken,
Een taart bij de thee heb je hier aan een wilde nacht te danken.
Genoeg groente, kwark en hak is er in de koelkast te vinden,
De hoge stapels afwas na het eten, die niet worden gedaan, lijken daarentegen op
wervelwinden.
Maar dit blijft een plaats waar meisjes lekkere wijven worden,
En zich op de Rijn ten strijde gorden.
Dan hebben we nog de Iolkanen, onze prinsen op witte paarden,
die helpen om de plantjes te levenswaarden.
Want niets is zo belangrijk als een gevoel van thuis,
Van Friesland, Breda, Alkmaar en Leusden leiden alle wegen naar huis.
Maar belangrijk voor u is te weten dat thee en koffie rijkelijk wordt geschonken op W10,
Dus voelt u zich welkom om dit paleisje eens van binnen te zien.

Zoals iedere Argonaut weet gaat de Argosage, het epos Argonautica, over de tocht van Griekse helden die onder leiding van Jason met het schip de Argo op zoek gaan naar het Gulden Vlies. De schrijver van dit zeer waardevolle werk is niemand minder dan de heer Apollonios van Rhodos. In het kielzog van Jason proberen wij als bewoners van dit huis gezamenlijk deze sage in leven te houden. Dat doen we door actief te zijn in commissies, gezelschappen, besturen, maar toch vooral door telkens weer nieuwe bewoners voor te bereiden op de strijd die op het roeiwater geleverd zal moeten worden. Onder het genot van een goede maaltijd wordt dat wat speelt in de roeiwereld nog wat verder uitgekauwd. Omdat wij ook weten dat herstel en ontspanning de basis is van een goede prestaties wordt er regelmatig een spelletje gespeeld, een goede wandeling gemaakt over het strand van Terschelling of een andere vakantiebestemming. Dat je als je eenmaal een echte Apolloniër bent niet snel vergeten wordt blijkt ook uit het aantal mensen op de foto’s aan de muren in ons huis. Er is slechts plaats voor acht bewoners, maar met een ruime woonkamer en een goede voorraad mokken, borden en bestek staat de deur altijd open voor meer.

Er is niets is zo beweeglijk en veranderlijk als water, het staat eenzaam aan de top van vormbare dingen en neemt de vorm aan van datgene waar het in gegoten zit. Dat kan zijn een kopje (thee), mok (koffie) of een pul (bier). Toch is er een ding wat het dichtstbij komt, een student. Een beginnend student is net zo vormloos en kneedbaar als water, het best komt zo’n student in conditionele en fysieke supervorm in een Argohuis. Binnen de Argohuizen is er eentje waar je leven wordt vormgegeven door een woonkamer waar altijd gezelligheid en sfeer te vinden is: Oonhuis!

Als de lampen in de woonkamer uit zijn betekent het dat wij ons op de WSR aan het uitsloven zijn op de ergometerzolder, in de boot of in het commissiehok. Dit is geen enkel probleem want hemelsbreed staan wij het precies 500meter van Argo af en dit is natuurlijk de meest terechte afstand die er is. Het duurt slechts een sprint van 1.30min om die afstand te overbruggen. Als de heerlijke kookgeuren van de NasCie door het raam naar binnen komen waaien, pakken wij ons jasje om ons naar Argo te begeven voor gezelligheid en een voedzame maaltijd.

Op de Argo eetavond na ben je bij ons thuis altijd welkom om te komen genieten van een goed gesprek, een kast vol spelletjes en een vensterbank vol dvd’s. Men hoeft zich hier nooit te vervelen en dit alles gebeurd onder het genot van een lekker kopje thee als je ziek bent, een kop koffie om de motor ’s ochtends te kick starten en een biertje om ’s avonds uit te zakken.

“Kijk eens Aan Zegt” Nadine. De nu Afwezige Zonnestralen Negeren we niet. “Zullen we nog een Afzakker Nemen?” vraagt Simone. “Een perfect einde van die Altijd Zware Nachten, maar een Adje Zou Niet slim zijn” antwoordt Sophie. Jip vroeg Of iemand nog Aanbidders Zag Naderen. Klasien Antwoordt Zonder Na te denken “Ik heb Adonissen Zoenen Niet Als Zodanige Noodzaak voor een Avond Zoals Nu.” “Ik sta Achter Zo’N opmerking” voegt Simone toe. “Wie heeft er nog meer zin in die Altijd Zalige Nacho’s?” vroeg Sophie. “Alsof Zoiets Nog gevraagd hoeft te worden. “Allemaal Zo Nog een kopje thee?” vroeg Jip. “Ik heb ook nog,” antwoorde Simone, “maar Aardbeienthee Zal Niemand willen.” Per Abuis Zwalkte Nadine tegen de tafel aan en viel de Avocadodip Zoals Niemand die zo lekker maakt als Sophie op de grond. “Alles kan je schoon krijgen met een van deze drie Azijn Zeep Natriumbicarbonaat” gaf Jip als tip.

In AZN kunnen Avonden Zomaar Nachten worden. Tenzij bij we Afstuderen Zullen Nastreven of bij de Allereerste Zonnestralen Noodzakelijk getraind moet worden op de niet Altijd Zachtaardige Nederrijn. Argo Zit Nabij gelukkig.  Dit verhaal is Altijd Zeer Nuttig, als conclusie van dit verhaal Argodames Zijn Nodig (‘vo voor het Argofokprogramma) En iedereen is altijd welkom om een kopje thee te drinken en te stemmen op de beste acroniem (eigen inbreng welkom).

P.S. Afwasborstels Zijn Niet nodig

Het is eenzaam aan de top. Als rots in de branding tegen de erosie van tijd, houdt El Patron zijn hoofd hoog geheven. Centraal gelegen waakt hij over Wageningen, met toeziend oog en harde vuist.

Het is eenzaam aan de top. Hier wonen mannen, gesmeedt in de heetste vuren van Hephaistos, gehard in Rijnwater. Grootgebracht door echte ambrozijn, van vaderlandse aardappelen en boerenkool, en gespeend van goudgele nectar.

Het is eenzaam aan de top. Dag in dag uit wordt hier getraind, met bloed, zweet en tranen. Alsmaar sterker, alsmaar groter, altijd beter.

Het is eenzaam aan de top. Met rake klappen wordt elk water getemd, elke uitdaging overwonnen, elke eindstreep behaald.

Wilt u weten hoe El Patron er van binnen uitziet, of heeft u altijd al een keer een echte zilverrug willen ontmoeten? Kom een keer langs met een HEMA-taart, dan zorgen wij dat er een lekker kopje thee klaarstaat.

Gaatje zien is gaatje vullen, huisje zien is huisje vullen.

Kháos is niet het oudste Argohuis, echter wel erg oud. We hebben zelf gesloopt en gecreëerd. Kháos is na lange bezetting door mensen uit verre landen eindelijk van de Argonauten, dit was geen makkelijke noch korte strijd.

Het begon met slechts 1 Argonaut, hem werd deze zware taak toevertrouwd. Zo een zware taak moest niet te licht worden opgevat dus werd hij al snel ondersteund door andere Argonauten, één ervaren stuurvrouw met veel volume, de ander zonder een grammetje vet en tot slot nog een extra zware steunpillaar.

De Argonauten waren al met meer maar zeker niet in de meerderheid. Hun aanwezigheid waarneembaar en toch geen neembaar huis. Het moest groter, harder, sneller en luider. Hierom namen de Argonauten een dame erbij, een dame met het volume van een misthoorn (coxbox niet inbegrepen, bij voorkeur gedempt gebruiken). Snel druppelden meer bezetters af, het tij was gekeerd. Waar het goed gaat moet men goed boeren dus kwam er een zware boer bij. Het ontbrak slechts nog aan wat Argonauten met een jongere kijk op het leven, daarom gingen de bewoners van Kháos naar de nascie en plukten er een paar mee. Een impulsief energiebommetje en een oase van rust, dat paste er ook nog wel bij. Tot op dat moment was de naam Kháos nog niet aan het huis gegeven en toch leefde het hele huis er naar. De enorme mengeling van verschillende gewichten, lengten, breedtes, decibels, leerrichtingen en karakters was bijna compleet. In de hoogste kamer moest iemand komen die niet te zwaar was want in Kháos hoor je alles, daarom ben je ook nooit echt alleen. Toen was er nog 1 kamer, speciaal voor een Argonaut die tijdelijk het huis was komen aansterken. 1 kamer weg van een huis vol Argonauten, 1 kamer en het was zover. Wanneer deze Argonaut erin zou komen wist niemand maar dat hij zou komen was zeker. Als je een paar keer in de chaos van Kháos bent geweest ben je deel van het verhaal, deel van de reis.

Kháos is jong en gaat nog zoveel meemaken, kom langs en draag bij aan het verhaal. Wie weet hangen we je wel aan de muur, ingelijst en wel.

Uit Kháos zijn we ontstaan en uit Kháos bestaan we.