Zondagochtend vroeg fietste ik om 5:45 uur in het donker naar Argo. De koffie die ik thuis gezet had voor onderweg was bevroren toen ik bij de limo aankwam. Zelfs de deur van de limo ging niet open doordat hij dichtgevroren was. Waren we al aangekomen in de Hel? Nee, toch nog niet. Na de auto genoeg verwarmd te hebben zodat we veilig de weg op konden vertrokken we naar de échte Hel. De zonsopgang kwam ons tegemoet en we arriveerden na veel onbewoonde wereld gezien te hebben bij met mooie G.S.R. Aegir. Naast onszelf reisde een tiental Argoploegen ook af naar het Hoge Noorden voor deze 41ste editie van de Hel. De meeste roeiers waren zo verstandig zaterdag al een slaapplekje op te zoeken ivm de verre reistijd. Hoewel er een ijzige wind stond, bleef de regen voorspelling in het eerste blok droog. In dit eerste blok konden de (lichte) dames skiffs en de heren twee-zonders zich laten zien. Bij de dames skiffs waren er wisselende resultaten maar hebben ze ontzettend hard gestreden in deze ijzige kou. De twee-zonders hebben na wat inhaalacties met elkaar kunnen sparren en dit pittige veld overleefd.
Tijdens de scheepsvaartpauze probeerden de heren coaches en uw MC1 en ik ons warm te houden voordat we weer op de fiets moesten stappen in de gezellige tent en sapkamer van G.S.R. Aegir. Helaas duurde dit niet heel lang en zagen we steeds donkerdere wolken voorbijkomen. En jahoor, de regen begon. De roeiers van het tweede blok begonnen zich klaar te maken voor hun eigen barre tocht. In dit tweede blok startten de (lichte) heren skiffs. Zowel ervaren skiffeurs als beginners begonnen aan dit flinke stuk oproeien met trouwe coaches aan de kant. En hierbij bleek het zowel op als in het water erg nat te zijn. Dhr. van der Wel (de eerste) liet hier een mooie race zien en werd vierde in het LHSB1x veld. Ook dhr. van Heeswijk liet erg mooie halen zien en kwam als snelste zware heer over de eindstreep.
Het was een dag vol mooiere en minder mooie halen. Uw MC1 en ik en natuurlijk alle coaches hadden ondertussen ook wat kilometers in de benen zitten en zijn na deze lange natte duistere dag met goeie moed terug naar Wageningen gereden. Nog een kleine eetpauze tussendoor met een aantal coaches en roeiers van de middengroep heren sectie konden we voldaan ons bedje opzoeken en dromen over deze veelbewogen dag.
