Waarde leden,
Om 5:45 stond het wekkertje. Met een verre tocht naar het barre noorden op de agenda sprong ik met mijn goede been het bed uit.
De dag van de Hel van het Noorden was aangebroken.
Eenmaal aangekomen op Aegir was het tijd voor koffie. Na 2 uur lang door het donker en de mist te rijden was de rode ster van Aegir een welkom zicht.
Wel was het koud. De eerste boten gingen het water op terwijl het kwik rond het vriespunt lag. Met in het ochtendblok de LH2- van dhr. Sluijters en dhr. Rhijnsburger, de LD1X van mej. Almeloo en de D1X van mej. Van den Boogaard en mej. Van der Goes.
Met een heenweg van 10km was het tijd om bij de start nog even te bevriezen. Na oplijnen bij de start begon de 6k die de Hel van het Noorden is. Stroming tegen, harde kanten en een klotsbak waren makkelijke omstandigheden voor tijdens een Hel van het Noorden.
Als bestuur hadden wij het beter bekeken en konden we meerijden met de limousine om vanuit de verwarmde bak aan te moedigen.
Met 5 boten die om zijn geslagen was het een spektakel. Met zware en volbezette velden hebben we helaas geen blik binnengehaald, maar de ervaring is in ieder geval overleefd zonder om te gaan.
Na een scheepspauze en bakkie snert in de middagpauze was het eindelijk boven het vriespunt. In het middagblok hadden we in het H1X veld dhr. Sevenhuizen en dhr. Thijssens en in het D2- veld mej. Dirkson en mej. Kroezen. Hier kwamen de echte grillen van de Hel naar boven. Met windkracht 4 die op kwam zetten van schuin voor en pijnlijke hagelbuien was de ervaring compleet. Gelukkig sloeg niemand meer om, maar was er jammer genoeg ook geen blik behaald om warm van te worden.
Na een enerverende dag was het tijd om op te warmen in de terugreis.
De Hel van het Noorden was weer een Hel.
Met groene groet,
Uw wedstrijdcommissaris in front met uw MC1 en penningmeester