Nu er een nieuwe periode in het verenigingsleven van de inmiddels eerstejaars leden begint, is het tijd om terug te blikken op hun afroeiperiode én vooruit te kijken naar wat hun volgende stappen binnen Argo zullen zijn. Aangezien elke afroeier een eigen ontwikkeling doormaakt, doorlopen we de afroeiperiodes van Tobias, Bell en Marten.
Tobias Rigter is een afroeier die na drie jaar in Wageningen studeren, de keuze voor Argo heeft gemaakt. “Ik ben een sportfanaat, en heb dan ook altijd veel spelsporten beoefend. Nu was er tijd voor iets nieuws, een krachtsport in combinatie met teamverband, roeien. Argo paste voor mij in dit plaatje.” De toekomstige selectieroeier was gevallen voor de mooie verhalen van zijn huisgenoten. “Ze legden mij uit wat lente roeien inhield, en ik dacht; waarom ook niet? Het is toch het einde van het academisch jaar.” Tijdens de lenteroeiperiode kwam hij in een actief en gezellig ploegje terecht. “Vanaf het eerste moment vond ik roeien een interessant sport. Het was zeker wel even wennen in het begin, maar door jezelf en je ploeg te verbeteren was er sprake van een stijgende lijn op het water. Ik ging al snel betere halen maken, wat mij weer positieve energie gaf om verder te groeien.”
De afroeiperiode is voor Tobias dan ook goed afgegaan en de smaak van het roeien heeft hij goed te pakken gekregen. “Mijn coaches waren echt top! Bart, Michiel, Maarten en Hans namen ons op sleeptouw en hebben de ploegband hecht gemaakt. De ploeginstelling was; hard gaan op het water, hard gaan aan de bar. Ik kan zeggen dat we dit dan ook beide goed hebben uitgespeeld. Het Heerendiner was voor mij een gouden herinnering, die ik niet snel meer zal vergeten. Op dit moment wil ik het wedstrijdroeien verder ontdekken. Wanneer ik sport, dan wil ik fanatiek sporten. Daarom lijkt het wedstrijdroeien ook echt iets voor mij.” Hij beseft zich goed dat wedstrijdroeien een op een heel ander tempo ligt dan afroeien. “Maar met de juiste coaching en vele halen maken op het water, zal ik steeds meer progressie boeken. Ik kijk uit naar een mooie tijd op Argo, met een gezellige ploeg waarmee ik samen bloed, zweet en blaren mag gaan kweken om samen nog meer mooie roeiverhalen van dichtbij mee te maken.”
Bell Cole is helemaal vanuit Australië naar Wageningen gekomen in de zomer, om haar bachelor opleiding Environmental Science te starten. Ze kwam voor het eerst in aanraking met de W.S.R. tijdens de AID op de sportdag. Bell is altijd een fanatieke sporter geweest in rugby en dansen, en ze voelde zich het meest verbonden met Argo omdat “Sport mensen bij elkaar brengt.” Bell maakte snel vrienden met de andere internationale afroeiers, maar leerde ook veel Nederlanders kennen.
“Ik had een beetje een andere afroeiperiode dan de meeste afroeiers” zegt Bell. Ze roeide slechts drie maal. In de tweede week werd ze gevraagd om de Middengroep Zwaar te sturen, die ze uitendelijk ook heeft gestuurd op de Tromp Boat Races. “Toen de mannen vroegen om hun te sturen, voelde het echt alsof ik er een familie bij kreeg.” Alle commando’s in het Nederlands leren is een uitdaging die ze maar wat graag aangaat.
Aangezien Bell een internationaal lid is van Argo, noemt ze zichzelf “een geluksvogel”. Ze vind alle andere internationale leden tof, maar houd er ook van om te verbinden met Nederlandse leden. Naar Nascies gaan terwijl ze niet alles can verstaan is geen probleem voor haar, aangezien ze dan gewoon een gesprek begint met haar buurman of -vrouw om te vragen waar het over gaat. Iets dat ze tegen alle internationale studenten wil zeggen is: “Denk nooit dat je er niet bij past, je bent gewoon anders.” Het is een kwestie van denkwijze volgens haar. Over haar volgende stappen binnen Argo zegt Bell dat ze heel graag een ploeg serieus will sturen en ook graag iets voor de internationale gemeenschap van Argo wil doen. Zoals het organiseren van internationale avonden.
Afgelopen Kanaal Kampioenschappen werden onder meer gewonnen door Heeren 2. Een van hen, Marten van Erp, stelden we een aantal vragen. Want om de KK te winnen, moet je je toch eerst inschrijven bij Argo. De keuze van Marten om lid te worden bij Argo kwam voort uit het feit dat Argo voor hem de perfecte combinatie tussen een goed feest en sport leek. “Ik vind het belangrijk om met mensen in contact te komen op een andere manier dan alleen feesten en borrelen. Maar aan de andere kant vind ik het net zo belangrijk dat wanneer je geen interesse voor de sport meer hebt je het nog steeds gezellig kan hebben.”
Marten had niet verwacht dat hij in de korte tijd van de Afroeiperiode zich al zo gesetteld zou voelen. Dit kwam onder andere door de activiteiten die werden georganiseerd, met als hoogtepunt het afroeifeest en de Kanaal Kampioenschappen. De activiteiten zorgden voor een hele mooie balans tussen het leren kennen van je jaargenoten en het kennismaken met roeien. Vooral het trainen in dezelfde ploeg voor zes weken zorgde voor een hele sterke band met een kleine groep mensen en dat je elkaar beter leert kennen.
Op de vraag wat Marten aankomend jaar wil gaan doen op Argo antwoordt hij: “Ik wil op een gegeven moment een jaar gaan wedstrijdroeien, me inzetten voor commissies en tijdens het comporoeien nog steeds heel fanatiek trainen, alleen iets minder vaak.” Daarnaast geeft hij aan dat door het lustrumjaar de jaarlaag, waarin hij zelf ook zit, heel hecht zal worden. “Samen zullen we een sterke basis leggen voor volgend jaar.”
Wat leuk is om te benoemen, is dat Marten sinds een maand op een Argohuis woont, El Patron. Marten geeft aan dat een Argohuis een hele mooie manier is om via je huisgenoten in contact te komen met meerderejaars. “Ik vind het fijn dat ik niet alleen maar eerstejaars mensen leer kennen, en door El Patron vind ik bredere connecties. De jongens zijn super gezellig en laten me echt maximaal van mijn eerste jaar genieten.” Op de vraag hoeveel niksjes hij al achter de kiezen heeft, antwoordt hij dat hij dit niet meer weet. “Als sjongst van El Patron is het er op de harde manier uitgeslagen, dus vanaf nu in ieder geval niet zo veel meer.”
English translation below:
Now that a new period in the association life of the now first-year members is starting, it is time to look back on their afrowperiod and look ahead to what their next steps will be within Argo. Since each afrower undergoes its own development, we go through the afrowperiods of Tobias, Bell and Marten.
Tobias Rigter was an afrower who, after studying in Wageningen for three years, made the choice for Argo. “I am a sports fanatic, and I have always played a lot of game sports. Now there was time for something new, a strength sport in combination with a team, rowing. Argo fitted this picture for me.” The future selection rower had fallen for the beautiful stories of his housemates. “They explained to me what spring rowing meant, and I thought; why not? After all, it is the end of the academic year.” During the spring rowing period he joined an active and friendly team. “From the very first moment I found rowing an interesting sport. It certainly took some getting used to in the beginning, but by improving yourself and your team there was an upward trend on the water. I quickly started making better strokes, which gave me positive energy to continue growing.” The afrowing period went well for Tobias and he got a good taste of rowing. “My coaches were really great! Bart, Michiel, Maarten and Hans took us in tow and made the team bond close. The team setting was; going hard on the water, going hard at the bar. I can say that we both played this well. The Heerendiner was a golden memory for me that I will not soon forget. At the moment I want to further explore match rowing. When I exercise, I want to exercise fanatically. That is why match rowing really seems to be something for me.” He is well aware that match rowing is at a very different pace from afrowing. “But with the right coaching and making many strokes on the water, I will make more and more progress. I am looking forward to a great time on Argo, with a friendly team with whom I can grow blood, sweat and blisters together to experience even more beautiful rowing stories up close.”
Bell Cole came all the way from Australia to Wageningen last summer to start her Bachelor Environmental Science. She was introduced to Argo during the AID at the sports day. Bell has always been a fanatic sporter (rugby and dance) and she felt like she connected the most with Argo since “sports brings people together” according to her. Bell quickly made friends with the other international afrowers, but also got to know many Dutch people.
“I had a bit of a different afrowperiod than most afrowers” Bell says. She only rowed 3 times. In the second week she was asked to cox a mens four (MGZ). In the end she also coxed them during the tromp race in Hilversum. “When the men asked me to cox them, it really made me feel like I had a family” Bell says. Learning all the commands in Dutch is a challenge she likes.
Being an international member of Argo, Bell calls herself “Lucky”. She thinks all the other new international members are very cool, but she also loves to connect with Dutch members. Going to Nascies and not understanding everything is not a problem for her, since she just starts a conversation with her neighbour then, asking what it’s about. Something she would like to say to all internationals is: “Don’t ever think you’re not fitting in, you’re just different.” It is a matter of mindset according to her. When asking about her next steps within Argo, Bell says she would love to cox a race rowing team seriously, and also wants to do something for the international community within Argo. Like organizing some international nights.
Past Canal Championships (Kanaal Kampioenschappen) were won by Heeren 2, among others. We asked one of them, Marten van Erp, a number of questions. Because to win the KK, you must first register with Argo. Marten’s choice to join Argo stemmed from the fact that Argo seemed to him to be the perfect combination between a good party and sport. “I think it’s important to get in touch with people in a different way than just parties and drinks. But on the other hand, I think it’s just as important that when you’re no longer interested in the sport, you can still have a good time.”
Marten had not expected that he would feel so settled in the short time of the Afroei period. This was partly due to the activities that were organised, culminating in the afroeifeest and the canal championships. The activities provided a very nice balance between getting to know your classmates and getting acquainted with rowing. Especially training in the same team for six weeks created a very strong bond with a small group of people and that you get to know each other better.
When asked what Marten wants to do at Argo next year, he answers: “At some point I want to do match rowing for a year, after that commit myself to committees and still train very fanatically for competition rowing, just a little less often.” In addition, he indicates that due to the Lustrum anniversary year, the annual layer, in which he is himself, will from a very close bond. “Together we will lay a strong foundation for next year.”
What is nice to mention is that Marten has been living in an Argo house, El Patron, for a month. Marten indicates that an Argo house is a very nice way to get in touch with seniors through your housemates. “I like that I don’t just get to know freshmen, and through El Patron I find wider connections. The guys are super nice and really let me enjoy my first year to the fullest.” When asked how many “niks” he already has up his sleeve, he answers that he doesn’t know anymore. “As the youngest of El Patron, it was knocked out the hard way, so at least not so much from now on.”
