Op de Varsity worden vele nummers verroeid, maar er is één onvergelijkelijk nummer: De Overnaedsche vier. De Overnaedsche vier biedt een unieke kans op Blik voor competitieroeiers. Voor deze wedstrijd is er dus ook een buitengewone boot. De Overnaedsche 4+ is een lompe boot waarvan de constructie uit kleine houten latjes bestaat. Uiteraard stuurt Argo ook dit jaar twee competitieploegen om Argo te vertegenwoordigen op dit uitzonderlijke nummer. We spraken met de damesch en heeren die voor Argo de hoogste competitieglorie gaan bereiken.
Net nu alle coronamaatregelen door de overheid zijn losgelaten, lijkt het er op dat de Leden van de W.S.R. Argo opnieuw besmet zijn geraakt met een virus. Al enkele weken dwaalt er iets ongrijpbaars rond op de Vereeniging, maar de laatste dagen lijken de besmettingen in een stroomversnelling te raken. Mocht u zich plotsklaps benauwd voelen en angst hebben dat de hele Vereeniging weer op slot gaat, wees dan niet bang! Het gaat hier natuurlijk om de Varsity-koorts die de rondte doet onder eenieder die in het bezit is van een Argo-groen hart. Zondag 3 april 2022 is de dag waar heel studentenroeiend Nederland halsreikend naar uitkijkt, dan zal namelijk de 138e editie van ‘s lands meest prestigieuze roeiwedstrijd verroeid worden.
De Varsity, voor het eerst verroeid in 1878 door toen nog louter Njord en Laga, heeft een rijke historie en kent vele gebruiken en tradities. Tweemaal heeft W.S.R. Argo de overwinning mee naar Wageningen genomen. De eerste overwinning voor Argo was in 1960, alwaar de wedstrijd tot een bloedstollend slot kwam door een ‘dead heat’ met de K.S.R.V. Njord. Alhoewel onze vrienden uit Leiden deze winst van deze Varsity-editie maar al te graag opeisen, weet men in Wageningen dat er slechts één Vereeniging is die terecht heeft gewonnen; die in het groen en wit. Een jaar later, in 1961, wist Argo zich ditmaal onbetwist de winnaar te noemen.
Door het coronavirus heeft de Varsity in 2020 geen doorgang kunnen vinden, en in 2021 slechts met een beperkt aantal toeschouwers. Deze omstandigheden hebben ervoor gezorgd dat niet alleen de huidige eerstejaars, maar ook slechts een klein deel van de tweede- en derdejaars ooit een Varsity heeft mogen meemaken. Om deze Leden toch een voorproefje te geven van hoe de sfeer er nou uitziet aan het Amsterdam-Rijnkanaal vertellen oud-leden, en inmiddels Varsity-veteranen, Joost Cruijsen en Erik Mulder Smit hoe het er aan toe gaat. Beide oud-Argonauten zijn bestuurslid geweest en hebben vele Varsity’s mogen bezoeken namens de W.S.R.
Joost Cruijsen, foto door Steven ten Hoff
Erik Mulder Smit (vierde van links)
Erik heeft voor het eerst de Varsity bezocht in 2016 en was toen eerstejaars. Joost ging er voor het eerst heen in 2015 in zijn tweede jaar. Het was Joost tijdens zijn eerste jaar op de W.S.R. nog niet helemaal doorgedrongen hoe speciaal de Varsity wel niet is. Volgens hem zijn de imposante verhalen die op de Vereeniging rondgaan over deze magische lentedag in Houten allemaal waar. “De Varsity heeft de heisa van een competitiewedstrijd met gekkigheid aan de kant, maar ook op het water is de Varsity natuurlijk een wedstrijd van kaliber. Hoe dat bij elkaar komt, dat is de magie van de Varsity.” Erik voegt daar aan toe dat het de sfeer langs de kant wel wat weg heeft van een festival gecombineerd met roeien, wat natuurlijk komt door de uitgelaten sfeer, het bier en het lekkere eten. Daarnaast is een van de belangrijkste onderdelen van de Varsity, naast het roeien, de onderlinge rivaliteit tussen de verenigingen, vertelt Joost: “De strijd die normaal gesproken op het water is, is bij de Varsity ook op de kant. Iedereen is er om zijn of haar Vereeniging uit te dragen. De Varsity is dan ook de plek waar roeien en verenigingsleven optimaal samenkomen.” Volgens beide heren is de Varsity dus een wedstrijd als geen ander. Wat dit evenement ook uniek maakt, zijn volgens hen de mensen. “Mensen van alle achtergronden komen elk jaar weer samen. Iedere persoon beleeft de Varsity anders, maar juist dat zorgt ervoor dat ik elk jaar weer terug wil. Het is ieder jaar en voor iedereen anders.” zegt Erik.
De Varsity zorgt bij eenieder voor onvergetelijke momenten. Voor Erik is het meest memorabele moment dat hij de vlaggen van een van de andere corporale verenigingen had gebrast en verstopt. Een kat-en-muis spel, dat overigens best hard kon gaan. Dit is dan ook de reden dat vlaggen brassen tegenwoordig niet meer toegestaan is op de Varsity. Voor Joost zijn er twee momenten die voor hem altijd een prachtige herinnering zullen blijven. Op zijn eerste Varsity was hij nog maar net aangekomen op het terrein langs het Amsterdam-Rijnkanaal, of zijn werk belde al dat hij moest komen. “Toen heb ik een aanzienlijk deel van de dag met een trillende broekzak in het zonnetje heerlijk bier gedronken” zegt hij. Daarnaast vond hij het erg mooi om de traditie van kluiten gooien zich te zien ontvouwen voor zijn ogen. “Op het moment dat de eerste kluit gegooid wordt, dan volgen er meer en ontstaat er een heuse kluitenregen”. De Wageningse delegatie van Argonauten zijn niet voor niets trots op hun agrarische roots, en zijn dikwijls dan ook degene die als allereerst in de aarde aan het graven zijn op zoek naar een perfecte kluit om te werpen. Beide heren geven dan ook toe dat zij ook wel eens een kluit naar een nietsvermoedende student hebben geworpen, uiteraard vriendelijk bedoeld.
Zoals eerder al benoemd is, lopen er veel Leden rond op de W.S.R. die nog nooit in hun leven een Varsity hebben meegemaakt. Daarom aan Joost en Erik de vraag wat deze Leden echt nog moeten weten voordat ze naar Houten afreizen. ‘’Niet strepen met water!” zegt Joost. Knoop het goed in uw oren! Daarnaast geven zij een andere zeer belangrijke tip mee aan de generatie die komende zondag voor het eerst ‘s lands mooiste sportevenement mag meemaken. “Schroom nooit een ouderejaars te vragen hoe het heurt op de Varsity”. Maar uiteindelijk is het allerbelangrijkste om ontzettend veel plezier te hebben langs de kant, en op die manier er voor te zorgen dat de roeiers in het groen-wit het ultieme doel behalen.
Opdat Argo de 138e Varsity wint!
In heel Nederland zijn er de afgelopen dagen acties op touw gezet om de door oorlog getroffen Oekraïense bevolking te helpen, zo ook op de W.S.R. Door de vrouw van een oud-Argonaut, die boer is in Oekraïne, kwam bij Argo de vraag binnen of zij niet wat spullen konden inzamelen om de bevolking te helpen. Een inzamelingsoproep werd al gauw verspreid in alle Argo-kanalen. Toen bij Argonaute Claire deze oproep binnenkwam, had zij meteen het idee om ook haar steentje bij te dragen. Toen Claire merkte dat zij maar weinig spullen van het inzamelingslijstje had liggen, en dit waarschijnlijk voor nog meer mensen gold, besloot zij het over een andere boeg te gooien. Door een Tikkie te sturen in de Argo-Whatsappgroepen dacht Claire een toegankelijke manier te hebben gevonden om Argonauten wat geld te laten doneren. ‘Misschien haal ik wel 400 of 500 euro op om spullen voor Oekraïne van te kopen’ was haar gedachte. Maar daar bleef het niet bij, want de donatie-actie haalde maar liefst €6165 op, waarvoor hulde! Met de hulp van een aantal andere Argonauten en haar huisgenoten is Claire vervolgens door heel Wageningen gereden om hun winkelwagentjes vol te laden met conserven, medicijnen, verband en andere hulpgoederen, die later werden opgehaald door de Argobus. Het overgebleven geld ging ten goede aan een hulporganisatie die andere noodzakelijke producten voor de Oekraïense bevolking koopt, zoals stroomaggregaten. Deze fantastische actie bleef niet onopgemerkt, want zowel De Gelderlander als de Resource hebben er een stuk over geschreven, die te vinden is via de corresponderende link. Hulde aan alle Argonauten die hebben geholpen en gedoneerd!
Waarde leden,
Ik ben een ontzettend gelukkige competitiecommissaris omdat ik het eindelijk mag zeggen: het roei seizoen gaat door! Dit weekend gaan wij van start in het mooie Groningen. Een 2400 meter achtervolging door de grachten van Groningen met een gigantisch feest voor 700 man op de zaterdag: een heerlijk compo weekend staat weer voor de boeg. Lees verder
Waarde leden,
Om 5:45 stond het wekkertje. Met een verre tocht naar het barre noorden op de agenda sprong ik met mijn goede been het bed uit.
De dag van de Hel van het Noorden was aangebroken. Lees verder
