Eveline komt uit Huizen en begon vorig jaar met de studie Voeding en Gezondheid. Haar eerste kennismaking met de WSR was tijdens de familiedag, nog voordat ze officieel lid werd. “De ploeg van mijn broer probeerde me toen al over te halen, maar ik had al bedacht dat ik tijdens de AID alles goed wilde bekijken.” Tijdens de AID bleek Argo toch wel erg leuk te zijn en maakte ze haar keuze. Ze werd voorzitter van de Eerstejaarscommissie (EJC), een rol waarin ze meteen haar enthousiasme en inzet liet zien.
Inmiddels is Argo voor Eveline veel meer dan alleen een roeivereniging. Het voelt als een tweede thuis – een plek waar ze zichzelf kan zijn en waar vriendschappen voor het leven ontstaan. Wat ze het mooist vindt? “Dat je met een groep mensen samen door het gaatje gaat, elkaar door dik en dun steunt en vooral veel plezier hebt. Alles kan: dansen, drinken, niet drinken, roeien, jezelf op allerlei manieren uitdagen.”
Hoewel Eveline zelf pas bij argo het sturen ontdekte, is het zeker geen onbekend terrein binnen de familie Duyster. Met haar vader die de Holland 8 naar goud stuurde op de Olympische Spelen, en haar broer die EJL’23 stuurde bij Argo, was het toch niet vanzelfsprekend dat zij ook zou gaan sturen. Ze heeft ook nog getwijfeld of sturen wat voor haar zou zijn. Maar het bleef toch een beetje kriebelen en is uiteindelijk EJD’24 gaan sturen. Van tevoren had ze geen idee wat ze kon verwachten, “In het begin is het een soort waas door alle prikkels, je voelt heel veel maar je weet aan het begin niet zo goed wat je voelt.” “Sturen is keer op keer op je bek gaan en ook domme vragen durven te stellen.”
Met haar ploeg, EJD ‘24, vormde ze een hecht team. “Je huilt samen, je lacht samen, en je trekt elkaar erdoorheen.” Een van haar mooiste momenten was de overwinning op de Westelijke. Bij het oproeien was er twijfel of ze wel zouden gaan starten, één van de roeiers zat er door haar diabetes best wel doorheen en Eveline merkte aan de boot dat de andere roeiers dit ook lastig vonden. Waarop ze zei: “het maakt mij niet uit wat je doet, maar je gaat 100% geven. Als dat vandaag 30% is van wat je normaal kan is dat prima, maar dan moet je nu jouw 100% geven.” “Ik voelde aan de boot dat het knopje bij iedereen omging, en dat we daarna blikte vond ik zo mooi, omdat dat me liet zien dat je als stuur je roeiers kan ondersteunen om zichzelf mentaal en fysiek te pushen. En ik ben zo trots op de dames en hoe ze dat knopje hebben omgezet!”
Eveline is niet alleen op het water te vinden, maar ook daarbuiten volop actief. Als voorzitter van Tiphys zet ze zich in voor het sturen en de veiligheid rondom het roeien. Daarnaast is ze een echte commissie tijger. Dit jaar is ze de voorzitter van de LenteCie, waarmee ze samen met haar commissie een geweldige lenteperiode neerzet. “Een leuke ervaring en een kans om nieuwe dingen te leren, en aan alle lente roeiers te laten zien hoe mooi onze vereniging is”, zoals ze het zelf zegt.
Wat de toekomst brengt voor Eveline binnen argo? Dat blijft nog even de vraag. Misschien nog een grote commissie, misschien iets totaal anders, daar laat ze zich niet op vastpinnen. Maar één ding is zeker: ze is als een blok voor het sturen gevallen, dus is voorlopig nog niet uit de boot te krijgen!
