De lente is weer begonnen, de zon schijnt en er worden steeds meer halen gemaakt op onze mooie Rijn. Dit heeft ook het startsignaal gegeven voor het wedstrijdseizoen, zowel voor competitieroeiers als wedstrijdroeiers. Iemand die vooral over het laatste erg enthousiast is, is Max Tilleman, de Argonaut van de maand maart. Lees hieronder het interview met deze bloedfanatieke, sportieve en gemotiveerde Argonaut.
Max is lid geworden van Argo in 2019. Tijdens het kiezen van een studentenvereniging ging hij voor Argo omdat hij graag sportief bezig is. Hij is in zijn eerste jaar direct gaan wedstrijdroeien. ‘Ik houd echt van sporten en ben een erg fanatiek persoon. Als ik een sport ga doen, wil ik het ook goed doen, en niet een beetje half.’ Hij behoorde tot eerstejaars licht ‘20, die hij omschrijft als een gezellige ploeg. Helaas gooide corona roet in het eten, waardoor veel wedstrijden niet doorgingen. Desondanks heeft hij twee keer geblikt, op de NKIR en de winterwedstrijden. ‘De enige twee wedstrijden die we hebben gestart,’ zegt hij betreurd. ‘Dan voel je wel dat er waarschijnlijk veel meer in had gezeten, als het wedstrijdseizoen gewoon door had kunnen gaan.’ Hij is wel super trots op deze overwinningen. ‘Als je wint, dan weet je dat er een blikkenborrel gaat komen, met mensen die je gaan feliciteren, en dan voel je echt dat je een prestatie hebt geleverd.’ In zijn tweede jaar is hij doorgestroomd naar middengroep licht waar hij vooral in de dubbeltwee heeft geroeid. ‘Toen wilde ik mijn eigen doelen nog hoger zetten.’
Met het nieuwe wedstrijdseizoen voor de deur loopt de spanning weer iets op én wordt er natuurlijk hard getraind. Om het seizoen goed te beginnen, is Max naar Varese (Italië) geweest samen met tientallen andere talentvolle skiffeurs over heel Nederland. Hier heeft hij een week lang twee keer per dag getraind onder begeleiding van profcoaches van de Amsterdamse roeivereniging Willem 3. Toen de Eerste Materiaalcommissaris van de WSR dit plan opbracht, was hij meteen enthousiast. ‘Ik kon daar zoveel leren in zo’n korte periode.’ Hij boekte veel progressie net voor het wedstrijdseizoen, wat hij gaat starten in de skiff. Hij vindt het skiffen heel leuk, wel mist hij een beetje de ploegband die je wel hebt in een dubbeltwee, of in een ploeg. Verder is skiffen mentaal ook best zwaar. ‘Als het een training in een vier of een acht niet helemaal lekker gaat, hoeft het niet per se aan jou te liggen. In de skiff ben je alleen, dus is het echt je eigen verantwoordelijkheid. Dat kan mentaal wel een aanslag op je doen, ja.’ Gelukkig is het mentale aspect van het roeien iets wat hij vrij goed beheerst. Daarnaast is de steun van mensen om hem heen een fijn mentaal hulpmiddel.
Zijn eerste echte wedstrijd wordt het NK klein op 22 t/m 24 april, waar zijn doelstelling is om in de A-finale te varen. Hiervoor traint hij 8 tot 9 keer per week, maar dat doet hij graag. ‘Als je trainingen de vruchten afwerpen dan word je nog gemotiveerder.’ Dit kost natuurlijk veel tijd en daarom studeert hij tijdens de wedstrijdperiode deeltijd. ‘Waar ook veel tijd in gaat zitten, en wat mensen vaak vergeten, is eten.’ Ondanks dat hij licht roeit, moet hij veel eten om op gewicht te blijven. ‘Een brood per dag haal ik makkelijk, haha.’ Zijn trainingen zijn afhankelijk van de weersomstandigheden, dit houdt in een diverse mix van boot, ergometer, kracht en fiets. In het weekend is trainen onder begeleiding van coaching beter te doen, dus dan gaat hij meestal de boot in. Daarnaast probeert Max het niet te druk te maken voor zichzelf. ‘Rust en herstel is echt belangrijker dan je denkt.’
Op de vraag wat zijn doelen zijn, krijgt Max een grijns op zijn gezicht. ‘Het korte-termijn doel is zo goed mogelijk presteren op het NK klein, en ik zou graag willen blikken in de skiff dit seizoen. Maar op de lange termijn, zou ik graag de Olympische Spelen halen.’ Dit is natuurlijk wel een stuk moeilijker, geeft Max aan. ‘Zeker ook door corona heb ik zelf nog niet het idee dat ik al een plekje verdien op de Spelen, maar daar wil ik dit seizoen graag verandering in brengen. Ook zo’n trainingskamp als in Varese helpt daarbij natuurlijk. Dat is niet alleen trainen, maar ook mensen leren kennen, ervaring opdoen en netwerken.’ Wel zit er een klein beetje haast achter deze droom, aangezien na de Spelen in 2024 het onderdeel licht roeien verdwijnt. ‘Er zit dus ook tijdsdruk achter, dat is wel even spannend. Maar we gaan het zien!’
Naast al het trainen, eten, roeien, weer trainen en weer eten is Max natuurlijk niet alleen wedstrijdroeier, maar ook ‘gewoon’ student. Vaak krijgt hij daarom de vraag: ‘Ben je niet bang dat je iets mist in je studententijd?’. Maar daar is hij het zeker niet mee eens. ‘Je studententijd is jouw studententijd, niet die van een ander. Je moet het echt zelf indelen hoe jij het wil leven, en voor mij is het wedstrijdroeien en prestaties behalen het leukst. Ik word hier het meest blij van, en daarom mis ik de andere dingen een stuk minder.’ Het enige waar Max wel af en toe van baalt, zijn de volle weekenden hier, waardoor hij niet zo vaak naar thuisthuis kan. Zijn thuisthuis vrienden ziet hij hierdoor niet veel, en ook zijn ouders mist hij zo een beetje. Gelukkig zijn zijn ouders ‘zijn grootste fans’, zoals hij zelf vertelt. ‘Ze geven mij hun volledige steun en support, en zijn erg trots. We facetimen regelmatig, en zodra ik naar huis kan, ga ik ook.’ Dit betekent ook dat zijn studentenhuis hier in Wageningen echt zijn thuis is geworden. Hij woont in een dubbelgemengd huis op de Wal, al sinds het begin van zijn studie. ‘Mijn huisgenoten hebben me altijd gesteund met het wedstrijdroeien. Ze hebben zelfs met zijn allen de afgelopen NKIR gekeken op televisie en zouden erg graag een keer naar één van mijn wedstrijden komen. Dat is natuurlijk heel leuk.’
Na 3 jaar wedstrijdroeien, is Max nog altijd blij dat hij voor Argo heeft gekozen. Hij geeft aan dat hij de band die hij heeft opgebouwd met de wedstrijdroeiers uit zijn jaarlichting erg waardeert. ‘Het is ook mooi om andere roeiers te zien winnen. Daar kan je zelf ook kracht uit halen, en het is heel prettig om te weten dat anderen jou ook steunen.’ Argo draait naast de ploegband voor Max ook heel erg om presteren. ‘Mijn ‘taak’ eigenlijk hier is om te blikken, prestaties te leveren. Ik representeer Argo eigenlijk op wedstrijden, en dat doe ik met veel plezier.’ Wat hij ook waardeert aan Argo, is dat het niet alleen maar over het wedstrijdroeien hoeft te gaan. Niet iedereen is daarmee bezig, en die combinatie van mensen vindt Max ook heel erg leuk.
Wij wensen Max heel veel succes op het NK klein, in de rest van het wedstrijdseizoen en natuurlijk met zijn lange-termijn doelen!
