De afgelopen weken trotseerde de nieuwe lichting het water van de Rijn. Deze zondag was het afroeifeest, als klap op de vuurpijl, de ultieme viering van de versoepelingen van de coronamaatregelen. Met de inauguratie van de afroeiers in het verschiet kijken wij terug op een succesvolle kennismaking met de vereniging en het roeien voor de nu-niet-meer corona afroeiers. Wij deden verslag vanuit verschillende invalshoeken van deze enerverende tijd.
Voor Carlijn Kuik van Damesch 10 stond de afroeiperiode in het teken van integreren. Deze vrolijke afroeister vertelde ons enthousiast over haar opbloeiende verenigingsleven. “Ik heb bijna alle nascies meegepakt, zowel de dinsdag als de donderdag. Ik raak dan aan de praat met meiden en voor je het weet heb je nieuwe vrienden erbij.” Carlijn had nog geen kamer in Wageningen, maar dat stond het roeien niet in de weg. “Vaak logeerde ik dan bij vriendinnen van Argo, of mensen die ken van de AID. Het was dan ook supergezellig om in de ochtend samen naar de uni te gaan.” Zij heeft zichzelf leren kennen als een fanatieke roeister en kijkt ernaar uit om in een actieve ploeg te komen. “Hard over de Rijn gaan en bouwen, alles uit mezelf halen, dat vind ik het leukste aan roeien nu.” Het mooiste van Argo vindt zij wel de combinatie van gezelligheid en sport, wat volstrekt volgens haar verwachtingen was na de AID. “Je hebt altijd wel iets om over te praten, ook als je elkaar totaal niet kent, want je hebt een gedeelde passie en instelling als het gaat om sport.”
Een afroeier die deze mening deelt is Sander Stip, een 23-jarige masterstudent die besloot om zijn studententijd nieuw leven in te blazen door zich bij Argo in te schrijven. “Ik was op zoek naar iets nieuws, waar ik nog een beginneling in was en mee kon groeien met anderen.” Hij had al wel een voorsprong, vertelt hij, omdat hij al mee had gedaan met zomerroeien en erg sportief was voordat hij bij Argo ging. Hij kijkt met veel plezier terug naar de afroeiperiode. “Ik heb het gevoel dat ik de helft van Argo al ken, ik heb zoveel nieuwe mensen leren kennen.” Ook hij heeft het er goed van genomen met alle activiteiten die georganiseerd waren. “Ik ben van het hard gaan, op de kant en op het water.” Met ambities voor wedstrijdselectie of de HTopc4 kan dat ook niet anders. Voor hem was het hoogtepunt de snelste tijd op de KK neerzetten en in de A-finale komen. “Het was volkomen onverwacht, we hadden de minste tijd op de sparzondag namelijk.” Sander schrijft het succes toe aan zijn coaches, die de nadruk op techniek hebben gelegd. Maar helaas volgen hoogte- en dieptepunten elkaar wel vaker snel op, want in de daadwerkelijke A-finale ging het fout. “Na 5 halen was er een monster snoek geslagen waarna het moreel in de boot zo gedaald was dat we hem niet meer konden oppakken. Dan tubbend over de finish komen is zwaar.” Naast het kennismaken met onze fantastische sport, is de kennismaking met de Rijn ook altijd interessant. “Ik moest gewend raken aan het ruige water. Mishalen door golven heen en dan zorgen dat je niet achterover slaat van je bankje. Toch levert dat ook wel de nodige spanning en sensatie, vindt Sander. “Maar zodra je dan een keer de Rijn op en af bent gegaan zonder grote fouten, kun je aan de kleine dingen gaan werken, dat vind ik echt gaaf.” Sander zegt zelf perfectionistisch te zijn over zijn techniek en heeft veel aan de bak trainingen gehad. “Als je wilde, kon je prima leren roeien in deze periode.”
Leren roeien of geleerd worden, iemand moet de leraar zijn en iemand die dat met veel plezier geweest is in de afroeiperiode was Nout Groenenberg, coach van Damesch 3 en hoofdcoach van Damesch 4. Hij vond de afroeiperiode enerverend: heel druk en heel leuk. Vooral het enthousiasme van de afroeiers was inspirerend en aanstekelijk voor hem. “Ze werden gewoon blij van ergometeren. Het coachen ging daardoor bijna vanzelf.” Hij vertelt ons over de ploegband die hij op zag bloeien. Dat ze vaak met elkaar gingen eten, en iedereen uitgenodigd was, dat iedereen de KK wilde starten, hoe ze samen de activiteiten mee pakten. Voor hem was het hoogtepunt de Sparzondag. “Mijn dames vonden het zo spannend, maar ik kon ze goed aanmoedigen en laten zien wat ze in zich hadden, ze hebben ook een heel mooie tijd neergezet waar ze zelf ook heel blij mee waren,” vertelt Nout trots. Hij kreeg al snel een vaderinstinct, merkte hij op. “Als ze dan een beetje goed beginnen te roeien dan voelt het echt alsof je daaraan bij hebt gedragen, alsof je ze aan het opvoeden bent.” Hij werd dan ook speels Papa Nout genoemd. Op het afroeifeest kreeg hij kadootjes als dank voor zijn coaching en betrokkenheid. “Het was een mooie afsluiting van een mooie tijd.”
Dat vond Marleen Kamphuis van de Afroeicie ook. ”Voor mij was de Afroeifeest het hoogtepunt, het eerste echte Argo feest, als vanouds en een warme afsluiting van een koude lange dag.” In de rol van planner stond Marleen versteld van de inzet van de nieuwe lichting. “Hoe snel de nascies en activiteiten vol zaten, de interesse in de commissies, daar sprak zoveel enthousiasme uit.” Ze vond het dan ook moeilijk dat ze niet elke afroeier binnen kon laten en was dan ook dankbaar voor de versoepelingen van de coronamaatregelen. “Dit wordt waarschijnlijk een heel hecht jaar en dat is natuurlijk wat je je als afroeicie wenst, een leuke jaarlaag neerzetten, A-leden kweken.” Marleen ziet met opluchting dat het verenigingsleven weer opgepakt wordt door de nieuwe lichting na Corona. Als persoonlijke ontwikkeling heeft zij verwachtingsmanagement en verantwoordelijkheid dragen geleerd.” Je bent bezig met zo’n grote groep mensen en dat moet je leren dragen. Het is heel belangrijk om je verwachtingen uit te spreken, zowel van jezelf als die van anderen.” Daarnaast heeft ze ervan genoten om de afroeiers te zien omgaan met de boten. “Het ziet er altijd zo klungelig uit met die zware boten.”
Dit jaar viel de Afroeiperiode midden in de corona-versoepelingen en dat was voor iedereen een groot feest. Vriendschappen zijn gesmeed, mooie tijden zijn getrapt en gehad. Kortom: een prachtige en succesvolle tijd om op terug te kijken en nog van na te genieten.
