Het is weer tijd voor een nieuwe editie van de maandelijkse rubriek ‘de Argonaut’. Eens per maand zetten we een (oud-)Argonaut op de sociale media kanalen in het zonnetje. Commissies, (wedstrijd)roeien, bestuur, coachen, er zijn vele manieren te bedenken hoe (Oud-)Argonauten betrokken zijn in de roeiwereld. In deze rubriek komt naar voren wat de Argonaut nou een Argonaut maakt, waar ons groene bloed voor stroomt, en hoe dit ons verbindt. #deArgonaut voor de maand april: Jorden Uiterwijk.
Jorden Uiterwijk is Argonaut sinds 2014 en heeft zich in de loop van de jaren op talloze manieren ingezet voor de vereniging. Hij heeft zich verdienstelijk gemaakt als roeier, in de Heeren TopC4 en de Clubacht, maar in de afgelopen 6 jaar heeft hij zich ook bezig gehouden met het coachen van de TopC4, commissiewerk voor de AfroeiCie, het zwoegen in de keuken bij de NasCie en ervoor zorgen dat het dak eraf gaat op feestjes als dj van DansMaar. Recentelijk vervult hij de functie van Competitiecommissaris in het bestuur Bergman.
Al deze activiteiten zorgen er dan ook voor dat bijna elke dag voor Jorden in het teken staat van Argo, en dat hij elk aspect van de vereniging wel eens heeft meegemaakt de afgelopen 6 jaren. Argo heeft hem ontzettend veel gegeven, en dat is dan ook de reden dat hij een bestuursjaar is gaan doen. ‘Als bestuurslid ben je het eerste half jaar vooral heel erg voorbereidend bezig. Voor de eerstejaars zorg je dat ze hechte ploegen vormen en zo ook een band met Argo zullen vormen.’ zegt hij op de vraag wat een Competitiecommissaris dagelijks zoal doet. Buiten de wedstrijdweekenden is zijn functie erg flexibel. Hij houdt zich dan vooral bezig met het aansturen van allerlei commissies en projecten, en zorgt natuurlijk dat alle roeiers de aandacht krijgen die ze verdienen door middel van bijvoorbeeld coaches en coachopleidingen. ‘Geen enkele dag is echt hetzelfde en dat houdt het juist zo leuk!’
Recentelijk is zijn takenpakket echter wat veranderd, door de ontwikkelingen rondom het coronavirus. Samen met Barcommissaris Vincent en Wedstrijdcommissaris Tjalling is hij druk bezig met brainstormen hoe Argo ook volgend jaar weer voorzien kan worden van een talentvolle nieuwe lichting roeiers. De mannen zullen zich bezighouden met het maken van heel veel nieuw promotiemateriaal, om op deze manier toch de aankomende toproeiers te kunnen bereiken.
Op de vraag wat hij het mooiste vindt aan Argo heeft Jorden een duidelijk antwoord: ‘De mensen!’. Al die verschillende soorten mensen, die toch allemaal zich verbonden voelen met dezelfde mooie vereniging, ieder met zijn eigen achtergrond, visie en ideeën; dat is volgens Jorden de kracht van de vereniging. De mooiste gesprekken heb je volgens hem dan ook aan de bar, wanneer je weer een grandioos idee hebt bedacht om Argo verder te helpen. Voor al deze ideeën is er op Argo ruimte om ze te ontwikkelen. Zowel op sportief als persoonlijk vlak. ‘Het klinkt enorm cliché, maar dat komt waarschijnlijk gewoon omdat het waar is.’
Als bestuurslid weet Jorden natuurlijk ook leuke anekdotes te vertellen uit de rijke geschiedenis van de W.S.R. Een daarvan leerde hij toen hij met het bestuur op bezoek was bij Karel Westerling, een van de roeiers uit de Oude Vier die in 1961 de Varsity voor Argo wist te winnen. De boot waarmee Argo de winst binnen wist te slepen was namelijk geleend van N.S.R.V. Phocas. In alle euforie na de winst is deze boot gesneuveld toen uitzinnige Argonauten het water in sprongen om de Oude Vier te feliciteren. Er is toen een kaartje gestuurd naar alle oud-Argonauten. Argo had de Varsity gewonnen! En of de oud-leden dan maar wilden helpen met de schadevergoeding voor Phocas….
Al met al concludeert Jorden dat de W.S.R. Argo voor hem de afgelopen jaren een tweede thuis is geworden. Hij is er het liefste elke dag, om met alle verschillende mensen om hem heen weer een hele hoop verschillende dingen te kunnen doen.
‘Het is een plek die blijft verrassen, maar toch altijd vertrouwd zal zijn. Ik zal mijn tijd op Argo nooit vergeten en zal er de rest van mijn leven op terug kunnen vallen.’
Als laatste heeft hij nog één boodschap aan alle Argonauten om hen door deze moeilijke tijd heen te slepen. Hij is erg trots op hoe de leden zich ondanks alles stand houden en toch alles uitdragen waar Argo voor staat: sporten, maar ook gezellig samen zijn. Maar dan online.
Hij kan niet wachten tot de dag dat Argo zijn deuren weer zal openen. ‘Wanneer dit dan uiteindelijk gebeurt, zullen we er met zijn allen een tijd van maken om nooit te vergeten. Ik kan niet wachten tot iedereen zich weer op onze mooie vereniging zal begeven!’
