Nieuwe maand, nieuwe Argonaut! Eens per maand zetten we een (oud-)Argonaut op de sociale media kanalen in het zonnetje. Commissies, (wedstrijd)roeien, bestuur, coachen, er zijn vele manieren te bedenken hoe (Oud-)Argonauten betrokken zijn in de roeiwereld. In deze rubriek komt naar voren wat de Argonaut nou een Argonaut maakt, waar ons groene bloed voor stroomt, en hoe dit ons verbindt. #deArgonaut voor de maand maart: Wout Gerdes. Klik op de titel om het hele verhaal te lezen!
Wout Gerdes is lid geworden van Argo in 2019. Tijdens zijn afroeiperiode was er niet echt sprake van roeien. Er werd genoten van de feestjes en borrels. Echter ontdekte hij in deze periode wel hoe leuk roeien is, tijdens het roeien in de instapachten en wat extra trainingen. Om die reden is Wout begonnen met doorstromen en werd hij ingeselecteerd voor wat hij zelf noemt: “de meest succesvolle ploeg van Argo ooit: EJL ’19”.
Het seizoen 2020-2021 staat voor Wout in het kader van coachen. Hij coacht samen met Rick en Rianne EJZ ’20. Dit betekent dat hij alsnog bijna elke dag op Argo te vinden is. Nu alleen niet om zelf te sporten, maar om te coachen. Wout is gaan coachen omdat hij dit vroeger ook al heeft gedaan als klimcoach. Nu wilde hij wel eens weten hoe het was om een wedstrijdploeg te coachen. Toen we Wout vroegen wat het leukste is aan coachen antwoordde hij: “Het leuke van een wedstrijdploeg coachen vind ik dat er een duidelijk en gemeenschappelijk doel is van iedereen. Als coach stop je best veel werk in het coachen, en dan verwacht je van de roeiers ook veel inzet. Bij een wedstrijdploeg is die inzet er zeker, en dan zie je ook echt grote stappen die gezet worden.”
Ook vindt hij het leuk om beter te worden in coachen: “Door Ian is er veel mogelijkheid om beter te worden in coachen, en het is dus ook mooi om te zien dat beter coachen ook werkt, en dat roeiers daardoor beter gaan roeien.”
Coachen betekent niet dat hij het sporten achter zich heeft gelaten. Zeker niet zelfs. Wout probeert elke dag zelf nog te sporten want: “kettingtrekken is super mooi”. En niet voor niets dat Wout zijn best doet om zijn conditie op peil te houden. Als dit jaar zijn rugblessure volledig is verdwenen wil hij volgend jaar meedoen aan de selectie voor MGL. “Mijn hart ligt nog steeds bij het wedstrijdroeien. Het allermooiste vind ik dat als je weet dat je als ploeg en individueel hard hebt gewerkt aan een gemeenschappelijk doel, dat je je doel behaalt. Als je als eerste over de finish gaat bij een wedstrijd, dat is het allermooiste moment. Maar het harde werk dat achter dit ene moment schuilgaat is ook een mooi proces. Elke training weer fysieke en mentale grenzen afbreken, dalen en pieken doorgaan, toch weer opstappen, al deze individuele progressie die je niet ziet achter dat ene moment is echt prachtig (naderhand).” Na het wedstrijdseizoen komt iets wat Wout ook prachtig vindt: de uittraining. Met alle wedstrijdroeiers die zes maanden lang geen alcohol hebben binnen gekregen, bier drinken als water.
Na het coachen of zelf trainen vertrekt hij elke avond naar huis. Hij woont sinds vorig jaar in het Argohuis Iolkos. De roeiers op Iolkos proberen in rode broek gehesen elke Nascie aanwezig te zijn. Als Iolkaan zet je jezelf in voor wedstrijdroeien en Argo. Iolkos is voor Wout ook echt een thuis geworden. Het is gezellig, er worden roeifilmpjes gekeken en er is regelmatig bezoek om te genieten van de koffie die door de Sjongst is gezet.
Actieve leden, zoals de Iolkanen zijn belangrijk voor Argo. Wat veel mensen volgens Wout namelijk niet weten over Argo is hoeveel werk er wordt verzet om de vereniging draaiende te houden. Commissies, gezelschappen, ploegen en het bestuur zijn bijna non-stop bezig om Argo elke dag een stukje beter te maken. In aanvulling, zegt Wout, je krijgt er ook heel veel voor terug. De ervaring, gezelligheid en voldoening om je in te zetten is leuk.
Op de vraag ‘wat betekent Argo voor jou?’ antwoord Wout: “Argo betekent voor mij de plek om te trainen, te coachen en te zuipen. Het is voor mij de perfecte combinatie van het studentenleven, omdat je zelf kan kiezen wat je het liefste wil doen.”
Foto: Anouk Gierveld
