De NSRF is vaak de laatste wedstrijd voor Argonauten, de zondagavond word er uittraining gevierd en kan de zomer beginnen. Afgelopen zomer ging het seizoen na de NSRF voor drie Argonauten nog wat langer door. Julian en Tijmen (en JD als coach) zijn afgereisd naar Portugal voor het Europese Kampionschap voor Studenten (EUG). Ze hebben laten zien dat Wageningen Universiteit het sterkste was in de lichte mannen twee zonder veld en mochten een gouden plak mee naar huis nemen. Voor Tijmen was de EUG niet zijn laatste wedstrijd, die ging nog een maand door. Samen met drie anderen is hij in de lichte mannen vierzonder naar Shanghai vertrokken voor het FISU WK (Wereld Kampioenschap voor Studenten) en heeft nog een medaille gehaald, deze keer in een zilveren kleur. Hij was niet de enige Argonaut in China in voor het FISU WK, Arlette had zich ook gekwalificeerd. Hieronder een verslag hoe de voorbereiding en tournooi er uit zag als roeier in de lichte dames dubbeltwee. Julian en Tijmen zijn nog regelmatig op Argo te vinden, dus voor hun grote verhalen spreek ze vooral aan.
Een paar dagen voor de Damen roeiwedstrijden begin mei werd ik door Anouk van Leeuwen van Proteus opgebeld, ze was op zoek naar een partner voor de lichte dames dubbeltwee, met als doel het FISU WK. Ik kende Anouk als een tegenstander, we hadden vorig jaar veel wedstrijden tegen elkaar gestart in het development klassement. Proteus was uiteindelijk eerste geworden in het klassement, Argo tweede. Een van mijn doelen was het FISU WK halen dus dit was mijn kans. Zonder te trainen hadden we DG2x gestart op de Damen en waren net tweede geworden, het roeide goed samen dus we hadden besloten om te trainen voor het kwalificatie moment op de ARB, Argo Lustrum Wedstrijden. Om te kwalificeren moesten we een snelle tijd roeien en winnen van de andere ploegen die zich wilde kwalificeren. Dat was gelukt, en vanaf toen was het doel pieken in Shanghai.
Een wedstrijd zo ver weg vereist wel wat geregel. Een boot, riemen, visum, vliegtickets om een paar te noemen. Ook is er natuurlijk een grote taalbarrière met China, dus vlak voor vertrek waren er nog wat onzekerheden. De Nederlandse teamleider had ons al gewaarschuwd, wees voorbereid op het ergste, dan kan het alleen maar meevallen. Het was inderdaad een meevaller, bij aankomst bij vliegveld in Shanghai waren er twee ontzettend blije Chinese meisjes van de organisatie om ons op te halen. Ze hadden een groot bord met ‘The Netherlands’ en wilden meteen met ons op de foto. We verbleven in een luxe hotel en kregen een nieuwe boot met nieuwe riemen. Een aspect die niet meeviel was de hitte, toen we naar buiten liepen was het alsof je tegen een muur van warmte aanliep, de temperatuur was 36 graden met een gevoelstemperatuur van 41 graden. De 200m lopen van het hotel naar de ontbijtzaal vereiste al wat water bij te drinken. Hoe moeten we hier onze beste 2km in roeien? Antwoord daarop is trainen, we hadden 3 dagen om eraan te wennen. Op dag twee gingen we voor het eerst hard varen, een gebroken race van 750m hard – 250m rustig – 500m hard – 250m rustig – 250m hard. Weer kwam een waarschuwing van de teamleider, ‘na 100m voelt het alsof je niet meer kan, maar je kan het wel en het wordt dan niet erger’. Het werd inderdaad niet erger, maar ook niet beter, het was een klap op je lichaam. Dit was wel de beste manier om voor te bereiden op de wedstrijden, en werd elke keer wel makkelijker.
Wij hadden 12 inschrijving in ons veld LW2x, dus dat betekent twee voorwedstrijden waar alleen de eerste van elke voorwedstrijd direct doorgaat naar de A-finale, de rest gaat naar de herkansing. In de herkansing gaan de eerste twee door naar de A-finale, de rest naar B-finale. In Nederland weten we wat we kunnen verwachten van onze tegenstand, in Shanghai was het een verrassing. Dus dan moest er tactische gevaren worden om te voorkomen dat we energie gingen verspillen. Wij hadden de Chinezen in onze voorwedstrijd, bij de weging hadden gezien dat ze met een schaar elkaars pakje aan het knippen waren, om gewicht te verliezen. Dat is een ‘last resort’ voor lichte roeiers, als er geen vocht meer kwijt kan dus wij verwachten niet veel van hun. We hadden het fout, bij de 1000m lagen ze te ver voor om nog in te halen, dus we hebben de tweede 1000m rustig doorgeroeid om energie te besparen. In de herkansing moest het gebeuren, bij de eerste twee om naar de A-finale te gaan. We konden na de voorwedstrijd weer iets beter tegen de hitte en wisten beter wie onze concurrenten waren. In de herkansing hebben we echt alles gegeven, 2000m vechten, want we waren niet helemaal naar Shanghai gegaan om B-finale te varen. Met een top-tijd en PR van 7:15 waren we tweede en mochten we naar de A-finale. We konden niet uitroeien op de baan, dus moest meteen aanleggen en op de fiets om de zuur uit onze benen te krijgen. De pijn die opbouwt als je na een race niet meteen kan bewegen is niet te beschrijven, en door de hitte werd dat nog verder uitvergroot. De volgende dag was de finale, na dagen zon en hitte werden we wakker naar regen, er zou een tyfoon aankomen. Toen we aankwamen op de baan was er een sterke wind en harde regen. We hadden vijf sterke tegenstanders, dus we gingen in de race met het idee dat we niks hadden te verliezen, medaille zou ontzettend mooi zijn maar was niet de verwachting. Helemaal doorweekt lagen we aan de start, nog even wat water uit de boot schepen en waren we klaar om te beginnen. Wij konden hard starten en een harde eerste 1km lagen 3e in de eerste 500m. Helaas ondanks een sterke gevecht konden we er niet bij blijven, dus zijn we uiteindelijk 5e geworden. Een plek waar je eerst erg van baalt, maar achteraf toch trots op mag zijn. Want 5e van de wereld klinkt ook wel prima. Het was een bijzondere en unieke ervaring, ik verwacht dat komende jaren Argo steeds meer van deze verslagen krijgt, dat Argo meedoet met de wereldtop!
Wij willen Oud-Argo ontzettend bedanken voor hun bijdrage aan het FISU WK en het EUG. Met hun ondersteuning is hard roeien mogelijk en dragen we met trots onze Argo kleding in het buitenland. We willen ook Sportcentrum de Bongerd en onze donateurs van Talentboek bedanken, alle kleine beetjes helpen en door deze donaties konden we focussen op de voorbereiding en het roeien. Onze coaches Michiel (Arlette) en JD (Tijmen & Julian), voor alle tijd en kennis van afgelopen jaar. Als laatste willen we het bestuur van Argo bedanken voor hun support, medewerking en moeite afgelopen jaar.
Arlette en Anouk tijdens de wedstrijd
