De afgelopen weken trotseerde de nieuwe lichting het water van de Rijn. Deze zondag was het afroeifeest, als klap op de vuurpijl, de ultieme viering van de versoepelingen van de coronamaatregelen. Met de inauguratie van de afroeiers in het verschiet kijken wij terug op een succesvolle kennismaking met de vereniging en het roeien voor de nu-niet-meer corona afroeiers. Wij deden verslag vanuit verschillende invalshoeken van deze enerverende tijd.
Waarde leden,
Afgelopen weekend alweer de tweede wedstrijd van de Najaarsbokaal: de Theta Hersftregatta. Zaterdagochtend vroeg vertrokken wij naar het mooie Eindhoven. Dit jaar was de Hersftregatta zelfs op 2 verenigingen! De najaarsbokaal is zo groot geworden dat burger vereniging Beatrix ook betrokken werd bij het festijn. Nadat de E.T. MC2 en ik erachter kwamen dat jachthaven Beatrix heel wat anders is dan roeivereniging Beatrix kwamen wij aan. Het was een lekkere dag, wij hadden er zin, de CC had er zin in en de roeiers hadden er al helemaal zin in!
Waarde Leden,
Het was al weer een tijd geleden dat de Heineken Roeivierkamp in zijn geheel kon doorgaan. Waar we drie jaar geleden een één of tweekamp verroeiden, was de H4K later de eerste wedstrijd die niet kon doorgaan aan het begin van de pandemie. Echter was van al dit soort drama geen sprake aan de oevers van het prachtige Amstelwater!
Vlak voor de zomervakantie vond de selectieperiode van zowel de mannen-acht als de vrouwen-acht van RV Minerva plaats. Sinds dit jaar worden er acht mannelijke en acht vrouwelijke roeisters en een stuurtje van verschillende KNSRB verenigingen uitgekozen om namens RV Minerva de Head of the Charles Regatta (HOCR) in Boston te roeien. Voorheen werd namelijk ofwel een Heeren- ofwel een Damesch-acht geselecteerd. Vorig jaar kon de wedstrijd helaas niet doorgaan door de corona-uitbraak, maar dit jaar zal de Minerva-acht als vanouds de Charles River weer trotseren. Op 23 oktober aanstaande zullen de geselecteerden van dit jaar de wateren waaraan de Harvard University, Boston University en Massachusetts Institute of Technology liggen, betreden.
Namens W.S.R. Argo zijn dit jaar Stan Groenenberg en Lieke van der Lee geselecteerd als haar groen-witte gedelegeerden voor de Minerva-acht. In dit interview stelden wij hen een aantal vragen over hun drijfveren, de selectieperiode en de voorbereidingen op de Head of the Charles Regatta.
Lieke’s avontuurlijke karakter en interesse in internationale projecten waren voor haar een motivatie om aan de selectieperiode voor de Minerva-acht te beginnen. Een voorwaarde om je in te schrijven bij de Minerva-acht is dat je minstens een jaar hebt wedstrijd geroeid. Lieke begon in 2018/2019 met wedstrijdroeien bij de W.S.R. Argo en nam deel uit van EJD ’19. In 2020 vervolgde ze haar wedstrijdcarrière met MGD’20, liep ze daarnaast ook selectie voor de U23 bij de bond waar ze helaas niet voor geselecteerd werd en begon aan de selectie voor de Minerva-acht. Helaas werd er al vroegtijdig een halt gezet achter de selectie door alle onzekerheid rondom de corona-uitbraak en Amerika die haar grenzen dichtgooide. Normaal gesproken kun je maar een keer meedoen met de selectie, maar voor dit jaar werd er een uitzondering gemaakt en kon Lieke nogmaals deelnemen aan de selectie voor de Minerva-acht. Die kans heeft ze met beide handen aangegrepen.
De motivatie voor Stan om deel te nemen aan de Minerva-acht had vooral te maken met de wil om te trainen op een nog hoger niveau. Stan, die eerder in het jaar 2019/2020 een van de geselecteerden voor EJZ’20 was en daarnaast ook nog deel uit heeft gemaakt van OJZ’21, zag zo zijn voordelen van het selectielopen voor de Minerva-acht. Belangrijke drijfveren voor Stan waren de belofte van het trainen met coaches en roeiers die een zo mogelijk nog hoger niveau hebben waardoor hij zichzelf hierdoor naar een nog hogere klasse zal weten te tillen op sportief gebied. Ook speelt de ervaring van de, door Stan zogenoemde, ‘dikke reis’ naar Boston een reden in zijn beslissing om selectie te gaan lopen.
Voor de mannen was er slechts twee selectietrainingen, welke plaatsvonden op de Bosbaan. Stan heeft echter slechts enkel de tweede van deze trainingen meegemaakt, omdat hij tijdens de eerste training druk in de voorbereiding voor de Varsity zat. Voor Stan was deze training zwaarder dan verwacht, met name de hoge temperaturen van dit weekend maakten het hem en de andere roeiers erg moeilijk. De selectielopers zaten in twee achten met in totaal zestien aspirant-selectieroeiers, welke op het water van het Amsterdamse Bos de strijd met elkaar aangingen voor die felbegeerde plek in de selectie. In deze boten hebben de selectielopers sprintjes gedaan en basishalen gemaakt tegen elkaar. De roeiers die in deze twee achten zaten, werden afgewisseld, wat voor de coaches een mooie gelegenheid was om verschillende posities uit te proberen. Dit was voor de selecterende coaches voldoende om hun keuzekorps op te stellen.
Bij vrouwen vond de selectie tussen het voorjaar en de zomer van 2021 plaats. Na het inleveren van je profieltest, een aantal gestelde vragen en op basis van je ervaring en tijden die je trapt, werden de selectielopers geselecteerd. Dit jaar namen er maar liefst zevenentwintig vrouwelijke roeisters van verschillende KNSRB verenigingen deel aan de selectie, een combinatie van roeisters van afgelopen jaar en nieuwe roeisters van dit jaar. Namens de W.S.R. Argo namen naast Lieke ook Aniek Kroezen, Ruth Andreae en Lisa van der Goes deel aan de selectie. Na het weekend op de Willem Alexander Baan viel al meer dan de helft van de selectieloopsters af. Na het laatste selectieweekend op de Bosbaan vond de uiteindelijke selectie plaats, waaruit de vrouwen-acht werd gevormd.
De mannelijke afgevaardigden voor de Minerva-acht zijn afkomstig van verschillende KNSRB verenigingen. De compositie van de boot bestaat uit Aegir (2), Njord (2 plus stuurtje), Skadi (2), Triton (1) en Argo (1). Bij de vrouwen bestaat de compositie van de boot uit Skadi (2 plus stuurtje), Triton (2), Laga (1), Njord (2) en Argo (1).
Aan het einde van de zomervakantie begonnen voor zowel de mannen als de vrouwen de trainingsperiode in de aanloop van de Head of the Charles Regatta. De HOCR zal op 23 oktober aanstaande worden geroeid en omvat een wedstrijd van 3 Amerikaanse mijl, omgerekend 4.8 kilometer met drie grote bochten, waar qua afstand veel winst valt te behalen.
Van vrijdagavond tot zondagavond vindt wekelijks een trainingsweekend plaats, iedere week op een andere KNSRB-vereniging. Doordeweeks volgen Lieke en Stan een aangepast trainingschema met onder andere boottraining, krachttraining, ergotraining of andere conditietrainingen. De trainingsweekenden staan geheel en al in het teken van de voorbereidingen op de Head of the Charles Regatta en de Heineken Roeivierkamp voorafgaand aan de HOCR. Lieke geeft aan dat in het eerste weekend de focus vooral lag op het samenkomen: “Elke vereniging heeft een andere haal, zo zijn de halen van Argo en Nereus veel langer dan de halen van de overige KNSRB verenigingen. Daarnaast is de beweging door de boot bij iedereen anders; hoe lang blijf je achterin, hoelang zit je voorin, ben je aan het springen of aan het duwen?” Onder begeleiding van drie verschillende profcoaches, van onder andere Laga en Aegir wordt er samenhang in de boot gecreëerd en het beste uit de geselecteerden naar boven gehaald. De weekenden die daarop volgden stonden voornamelijk in het teken als voorbereiding op een aantal wedstrijden. De eerste wedstrijd die zou worden geroeid, de Army Regatta in Breda, werd helaas afgelast. In het weekend van 2 en 3 oktober zullen beide geselecteerde ploegen de Heineken Roeivierkamp starten, een lange afstandswedstrijd van 5 kilometer met meerdere bochten; een goede voorbereiding op de HOCR.
Tussen de mannen-acht en de vrouwen-acht selectie is er onderling ook veel contact. Af en toe vindt er een sparsessie of een opzetje op het water plaats, wat in de ogen van Lieke motiveert om nog beter te roeien en alles eruit te halen. En ook op de kant is er onderling veel contact; een gezamenlijke warming up of reksessies, en tussen trainingen door wordt er samen eten. Verhalen worden uitgewisseld en mores wordt met elkaar vergeleken. De trainingsweekenden zorgen er dus ook voor dat alle geselecteerden elkaar en hun verenigingen nog beter leren kennen.
Stan en Lieke zullen op 18 oktober naar Boston afreizen. In Boston zullen voorafgaand aan de wedstrijd nog een aantal trainingen plaatsvinden en naderhand zullen de afgevaardigde roeiers nog even de tijd hebben om de stad te verkennen om hun avontuur goed af te sluiten. Op 23 oktober is het dan zover en vindt de grote wedstrijd plaats! De verwachting is natuurlijk dat beide ploegen hun uiterste best zullen doen om de strijd aan te gaan op de Charles River en wie weet met de winst naar huis te gaan.
Wij wensen Stan, Lieke en alle roeiers van de Minerva-achten heel erg veel succes met hun deelname aan de Head of the Charles River!
Foto’s: Yannick Schurwanz
De AID en de afroeiperiode zijn cruciaal voor Argo. Tijdens deze periodes komen uit alle hoeken van de W.S.R. Argonauten samen om potentiële Argonauten op een juiste manier kennis te laten maken met Argo. De Afroeicommissie zorgt er ieder jaar voor dat dit allemaal in goede banen wordt geleid en coördineert alles rondom de AID en de daaropvolgende afroeiperiode. Elke commissie heeft uiteraard een voorzitter nodig, dit jaar was Tim Janssen de uitverkorene. Vandaar dat Tim De Argonaut van de maand september is. We spraken Tim over zijn werk in de commissie, zijn andere inspanningen bij Argo en nog veel meer. Nieuwsgierig naar hoe het is om tijdens het drukste seizoen op Argo de touwtjes in de handen te hebben? Lees dan verder!
Tim Janssen is een ware Argonaut. We spraken hem in zijn thuisbasis Iolkos, met een stuk Hema-taart in zijn hand, over zijn prille begin bij Argo. Als broer van twee Argonauten wist Tim nog niet zo zeker of hij zich zelf ook zou aansluiten bij Argo. Maar na zijn AID is hij toch bij de mooiste Vereeniging van Wageningen gaan roeien. De reden was die klassieke combinatie van sport en gezelligheid. Wellicht een cliché, maar wel waar. Een uitnodiging om op het wedstrijdroei-huis Iolkos te gaan wonen, was voor Tim meer dan genoeg reden om te gaan wedstrijdroeien. Bij een jaar wedstrijdroeien is het niet gebleven, want naast Licht ’18 maakte hij ook deel uit van MGL ’19 en MGZ ’21. Verder heeft Tim geholpen met het loodsfeest van 2018 en representeerde hij twee jaar lang Iolkos in de Huizencommissie.
Toen er in februari een groene brief op de deurmat lag voor Tim en hij werd gevraagd als voorzitter van de Afroeicie ’21 moest hij daar goed over nadenken. Maar als zelfverklaarde dichtgetikte Argonaut wilde Tim nog minstens één keer een grote commissie doen. De Afroeicie was dus eigenlijk de perfecte kans.
Als voorzitter van de Afroeicie stonden er wat uitdagingen te wachten. Normaliter hebben de AID en de afroeiperiode een standaard draaiboek. Dit jaar was dit vanwege een zeker zeer besmettelijk virus niet het geval, zodat Tim zich constant moest voorbereiden op het onzekere. Gelukkig hoefde hij dit niet allemaal in zijn eentje te regelen. Samen met het bestuur stelde hij zorgvuldig zijn Afroeicie samen uit enthousiaste, deels jonge Argonauten. Half maart al begonnen ze aan de voorbereidingen.
Als voorzitter van zo’n grote commissie als de Afroeicie steek je uiteraard aardig wat op. Toen één van Tims huisgenoten de Mediacie bijviel met de vraag wat Tims zijn grootste blunder was, merkte hij op dat vooral in het begin hij beter rekening had kunnen houden met de verschillende werkmethodes van zijn commissieleden. Mens-management is iets wat Tim deze zomer echt heeft geleerd: ‘’Ik heb een driedelige roman geschreven over wat beter kon.’’
Uiteindelijk is de AID een groot succes geweest met wel 325 aanmeldingen (335 als je de te late inschrijvingen meetelt!), de meeste van alle verenigingen in Wageningen. Een resultaat waar Tim heel trots op is, zeker omdat hij bewust hoog had ingezet op inschrijvingen: ‘’Als je altijd pessimistisch inzet, dan weet je niet wat je optimum is.’’. Zo waren de bekendmaking van het inschrijvingsaantal om 12 uur s ’nachts en het feest daarna zijn mooiste momenten van de AID.
Twee weken lang stonden Tim en zijn commissieleden continu ‘aan’. De vergaderruimte was hun ‘grot’, waar ze sliepen. Maar al met al is volgens Tim het mooiste aan de AID en de Afroeiperiode, dat het, naast de Varsity, de periode is van de grootste cohesie binnen Argo. Tijdens deze periode zetten alle leden zich op elk mogelijk vlak in voor de Vereeniging, en zijn ze naast alle andere inspanningen en bezigheden op de eerste plaats Argonaut: “Ik was zo trots op elk groen persoon dat ik op Argo zag rondlopen.”
