Waarde leden,
Wat een weertje zeg. Als je naar buiten kijkt verbrand je al. Goed voor lichte roeiers, want crashen gaat lekker makkelijk. Minder lekker voor bestuur op een wedstrijd, want een bestuurspak is eigenlijk gewoon een zweetpak. Maar, dat mocht de pret niet drukken afgelopen weekend op de Erasmus Sprint en Westelijke Regatta. Lees verder
Waarde leden,
Vorig weekend waren we weer in de randstad te vinden, namelijk op de Bosbaan! Hier werd de afsluiter van vele bokalen verroeid: de orca slotwedstrijden. Het was een spannend weekend, niet alleen met het weer (30 graden op zaterdag, regen op zondag), maar ook door de vele roeiers die wij meenamen. Dit weekend was namelijk de perfecte kans voor vele leden om toch die ene wedstrijd te starten. Zelfs onze eigen secretaris en barcommissaris verschenen aan de start van het Mix2x veld! Lees verder
Waarde leden,
De weken vliegen voorbij. Een week voelt als een dag, een 2k als een 100m. Zo komt deze nabeschouwing ook maar een week te laat, maar eigenlijk dus een dag. Twee weekenden geleden was namelijk de Thetis Sprint en aansluitend de ARB. Met een kleine delegatie naar de Sprint waren Noah en ik vooral op de kant bij de finish te vinden. Met een verfrissend borreltje kwamen onze boten een voor een langs. Helaas geen sprintblikken mee naar huis, maar het was wel een leuke ervaring.
Waarde leden,
Afgelopen weekend verplaatste de Argo karavaan richting het verre Enschede. Hier mocht worden
genoten van het prachtige weer en de goede sfeer op de kant tijdens de Grolsch Euros Drienerlo
Regatta.
|
In het najaar van 1958 kreeg het bestuur van de W.S.R. Argo een hint: Ab Wit, succesvol roeier van Triton en tijdens zijn co-schappen coach bij Skadi, had zich gevestigd als huisarts in Wageningen. Hij had geen praktijk overgenomen, maar zich vrij gevestigd. Dat betekent wachten op patiënten en wellicht tijd voor het coachen van een ploeg op Argo.
De voorzitter en secretaris vroegen en kregen belet, hesen zich in hun jacquet en werden hartelijk ontvangen. Ja, de dokter had wel tijd en zin om te komen coachen. Maar op Argo was er op dat moment nog maar een ploeg zonder coach: een jonge twee. ”Laat me die ploeg maar coachen, dan kan ik meteen wat van de sfeer op Argo proeven”.
Die sfeer beviel. De Oude Vier van dat jaar was bemand met 3 vierdejaars roeiers en die hadden besloten om na dat jaar te stoppen met roeien. Toen kwam de Varsity en werd de ploeg tweede! Nog op het water besloten roeiers en stuurman nog een jaar door te gaan. Het volgend jaar was Ab Wit hun coach. Het werd de dead heat van 1960. Het eerste Varsity-goud voor Argo. En een baanrecord.
Ab Wit coachte ook het volgend jaar de Oude Vier. Een bijzondere ploeg samengesteld uit de jongere roeier van het jaar daarvoor, een tweedejaars roeier en 2 roeiers die al 7 resp. 8 jaar roeiden. In het begin wilde dat niet erg vlotten, totdat Ab de ploeg in de Italiaanse opstelling liet roeien. Zij wonnen met overmacht en in een nieuw baanrecord.
Het moet worden vastgesteld dat zonder de coaching van Ab Wit, Argo nu nog steeds op haar eerste Varsitygoud had zitten wachten. Hij smeedde de ploegen tot een eenheid en liet ze echt “oud” roeien. In die paar jaar is ook een hechte vriendschap tussen coach en roeiers ontstaan die geduurd heeft tot zijn overlijden op 25 april jl.
