Het EUC zit er al weer op! Afgelopen woensdagochtend vertrokken we met z’n zessen in een volgeladen bus van Michiel naar Hannover. Daar aangekomen wachtte Laura van de Wardt, chef d’equipe, ons op en konden we ons aanmelden. Bootsman Adrie was dinsdag al vertrokken richting Hannover om de boel te verkennen en hij stond ons bij de boten (waar anders?) op te wachten.
’s Middags konden we de eerste halen maken op de Maschsee ter voorbereiding op de voorwedstrijd die de volgende dag plaats zou vinden. Na een paar baantjes gevaren te hebben, hadden we de juiste halen weer te pakken, de baan verkend en waren de eerste tegenstanders gesignaleerd. Vrouwen van 2.10 m bestaan dus echt. De geur van een heerlijk avondmaal bereikte ons en (sommige) maagjes werden goed gevuld met een uitgebreid assortiment aan koolhydraten.
De lichte dames moesten donderdag al vroeg op voor de weging. Nadat mejuffrouw Wijnker een uur met regenpak op de ergometer had gezweet kon het viertal zich focussen op de te varen voorwedstrijd. De eerste halen hadden ze de slag meteen goed te pakken en zat het ritme er goed in, echter door een klein missertje raakte de paal van mejuffrouw Verkroost ietwat uit de richting en werd er een korte pauze genomen. Onder het commando van mejuffrouw van Doorn werd het ritme weer opgepakt en werd de race goed uitgevaren. De finale voor zaterdag was behaald en de vier had een dagje vrij om even wat rust te pakken. Vervolgens waren mejuffrouw van Hateren en ikzelf aan de beurt. Na een goede start, een wat minder middenstuk en een goede eindsprint kwamen we als 2e over de eindstreep en plaatsten ons zo voor de A-finale. Onze laatste 2 kilometer was alweer wat maandjes geleden, dus het zogenoemde 2k-kuchje heeft onze keeltjes de rest van de dag goed bezig gehouden.
Vrijdagochtend stond de wekker om 7 uur voor de ochtendtraining. De heer Kraak, van Eupen junior en mejuffrouw Schellekens stonden langs de kant paraat voor de laatste technische verbeterpuntjes. De baanhaal werd nog wat verfijnd en de eindsprint werd nog een keer ingezet.
Verder stond deze dag in het teken van rust, eten en koffie drinken met de fanclub. ‘Now you see me’ is in de top-10 van films gekomen, een aanrader!
Vrijdag was het dan zo ver, de finale! 850 gram zweten later was mejuffrouw Wijnker er klaar voor en dit keer werd ze vergezeld door mejuffrouw Steenvoorden die ook nog wat grammetjes kwijt moest raken. In een zwaar (haha) veld met behoorlijk wat ervaring lagen ze te schijnen in hun prachtige WUR-pakjes. Aangemoedigd door coaches, vrienden, familie en de WURwolf gingen ze van start en hebben ze een aanvallende race gevaren. Helaas bleek het niveau toch iets te hoog en kwamen ze als vijfde over de streep. Toch kunnen ze tevreden terugkijken op het EUC, waarbij ze hebben laten zien dat ze in de vakantie grote stappen hebben gemaakt. Dit belooft nog wat voor het seizoen!
Vervolgens maakten mejuffrouw van Hateren en ik ons klaar voor de race. De boot was nog even wat beter afgesteld, zodat het daar in ieder geval niet aan kon liggen. De race was spannend, de gigantische russen waren al snel verdwenen, maar we konden ons goed mengen in de voorhoede. De nummers 2, 3 en 4 lagen vrijwel de hele race op één lijn. Helaas kwamen de pushes er niet helemaal uit zoals we dat van te voren hadden bedacht en kwamen net te kort om onze boegbal langs die van de andere Russische boot te krijgen. Dit resulteerde erin dat we net naast het podium belandden en als vierde over de streep kwamen. Een mooie afsluiting.
Zet vier lichte dames voor een onbeperkt buffet en ze gaan helemaal los! Bord naar bord werd volgeschept, echter bleken de ogen toch wat groter dan de maag.. 😉 Die avond stond de uittraining 2.0 op het programma en werd het EUC afgesloten met één goudgeel drankje in de hand. In plaats van het zwemmen naar Vada stond er een wandeling van 5km terug naar het hostel op ons te wachten. Gelukkig was de heer van Galen zo vriendelijk om ons halverwege van Pretzels te voorzien, zo kon meteen de zoutvoorraad weer worden aangevuld.
Conclusie: het was een prachtige wedstrijd en een bijzondere ervaring. Alle supporters, ook hier thuis, ontzettend bedankt!
Groetjes Nynke Groot Koerkamp
p.s. Wilt u ook zo een ervaring? GA WEDSTRIJDROEIEN!